W pewne upalne popołudnie pośród namibijskich wydm i piasków usłyszałam pytanie – jak to jest dotykać śnieg. BUM! Mózg rozje****! Jak wytłumaczyć komuś, na afrykańskim końcu świata, jak to jest dotykać śnieg?
❄ pojedyncza śnieżynka waży około 1/1000 grama, czyli 1 gram śniegu to 1000 płatków, a milion ❄ ❄ ❄ to 1 kg
❄ przeciętny płatek ma kilka mm średnicy. Rekordzistą jest amerykańska (a jakże) śnieżynka (Montana, 1887 r.) – 38 cm szerokości i ponad 3 cm grubości! Ponad 30-cm płatki regularnie pojawiają się też na Syberii.
❄ im słabszy wiatr, tym większe płatki
❄ oczywiście nie ma dwóch identycznych płatków śniegu, jednak niezmiennie powtarza się w nich motyw sześciokąta
❄ czysty śnieg pozostaje jedną z najbielszych substancji w przyrodzie, pomimo, że mikroskopijne kryształki lodu tworzące płatki są przeźroczyste
❄ gdy oświetlimy śnieg np różowym światłem – będzie wydawał się różowy
❄ ponad 100 roślin może żyć w śniegu, nadając mu inne, niż biała, barwy
❄ największy opad śniegu miał miejsce w Colorado (1921 r.) – 2m/24h
No to jak to jest dotykać śnieg? – Jakbyś włożył ręce w zimną mokrą chmurę, odpowiedziałam. Po prostu cudownie! Ale jak to jest dotykać chmurę?
